Ben Halâ Sensizim
Sevgiliye...
Yapayalnızken gecenin koynunda
Sığınacak bir sine aramaktayken gönlüm
Ve karanlığında gecenin,
Ortasında terkedilmişliğin,
Karanlık söylerken seni,
Dakikalar seni sayıklarken,
Ben halâ sessizim ben halâ sensiz...
Yazmaya çalışırken seni
Ama başaramazken bir türlü...
Çaresizce bakarken öylece tek bir noktaya
Uzak hayallere dalıp giderken
Ve cevabı bilinmez bilmeceleri çözmeye çalışırken...
Ve zaman son demindeyken
Ben halâ sessizim ben halâ sensiz...
Kaybolurken hayatın tarifsiz ahengi...
Ben ise çizmeye çalışırken bir renkli resim,
Ama halâ bir yerlerde bir eksik var
Halâ tam değil bu tablo
Çizemiyor kalem...
Yazamıyor kalem...
Ben halâ sessizim ben halâ sensiz...
Ayrılık bu kadar zor olmamalı
Değiştirmemeli insanları
Ama değiştiriyor işte
Her şeyin değiştiği gibi...
Her şeyin bittiği gibi...
Geçiyor ömür dakikaları
Geçiyor saniyeler farkında olmadan
Ve ben halâ sessizim ben halâ sensiz...
Tarif edemiyorsun halini...
Ve bir şey bağlıyor sanki dilini...
Konuşamıyorsun
Ama susamıyorsun da...
İçin içini yiyor...
Ve dakikalar geçiyor yine
Farkında değilsin
Ve değilsin kendinde...
İşte aynen böyle...
Ben halâ sessizim ben halâ sensiz...